مجله چای و دمنوش

ماسالا چای: چای ادویه دار جهانی شد - و چگونه می توان آن را درست کرد

در بیشتر خانوارهای هند ، روز پس از استحمام ، نماز و صبحانه آغاز می شود. اما برای من ، حتی در سن جوانی و مذهبی بودنم ، همیشه چای پیش خدا قرار گرفته است. این فقط یک فنجان چای یا یک کافئین نیست. هر روز صبح ، نوشیدنی گل مایل به قرمز من را از روز قبل درمان کرده و برای روز بعد آماده می کند. مقوی درمانی است که باعث تسکین و جوان سازی می شود.

خواندن این مطالب را نیز به شما توصیه می کنیم:

تاریخچه چای ماسالا

بهترین مارک چای ماسالا

ماسالا چای در ساده ترین شکل با برگ های چای سیاه ، شیر و غالباً آب تهیه می شود و با شکر و ادویه جات مانند زنجبیل ، دارچین ، میخک ، جوز هندی و فلفل سیاه مخلوط می شود. رایحه هایی که در عرض چند دقیقه از گرم شدن قابلمه هوا را پر می کنند ، مدت ها قبل از تماس اکسیر شیرین و تند با لب ، اثر نشاط آور دارند.

این احساسات شادی آور فقط وقتی تشدید می شوند که بعد از یک یا دو جرعه ، یک لقمه چیز خوش طعم - نان تست کره داغ ، یک سمبوسه یا گاستیای فافدا ، یک میان وعده آرد نخودچی ترد از گجرات اضافه می کنم.

همانند سایر محصولات اصلی شبه قاره هند ، ترکیب ادویه (chai masala) و روش تهیه آن با توجه به منطقه ، خانواده و فردی که دم می کند متفاوت است. برخی از آنها آب را جوشانده و سپس برگ چای و ادویه ها را قبل از افزودن شیر و شکر به آن اضافه می کنند (همانطور که رستوران دیشوم توصیه می کند) ، در حالی که دیگران آن را یکدفعه حباب می کنند. بعضی ها استفاده از ادویه کامل را ترجیح می دهند ، در حالی که دیگران - خانواده من نیز ترکیبی از ادویه های تست شده و سپس آسیاب شده را ترجیح می دهند.

جین پتی گرو ، مورخ چای می گوید: "اصلی این است که تعادل طعم ها درست درست شود ، به طوری که یک ادویه بر دیگری غلبه نکند." "همه باید هماهنگ باشد."

دستورالعمل های تهیه این مخلوط باعث افتخار و غالباً رازهایی است که از نزدیک محافظت می شوند. مادربزرگ 93 ساله دوست من کریش ، که مخلوط ادویه معروف خود را به دوستان و اقوام در سراسر قاره ها ارسال می کند ، این فرمول را حتی برای فرزندان خود فاش نمی کند

افسانه ها می گویند که ریشه های ماسالا چای به هزاران سال قبل برمی گردد که پادشاهی باستان در هندوستان کنونی به دنبال یک نوشیدنی دارویی بود. نوشیدنی که وی ایجاد کرد شامل چای نبود ، اما سرشار از ادویه جات بود ، سرشار از آنتی اکسیدان برای کمک به هضم غذا ، آرامش اعصاب و تقویت گردش خون.

امروزه ، نوشیدنی - مملو از چای ، شیر و شکر - در هند همه جا وجود دارد. چای با یک شایعه همسایگی یا یک بحث سیاسی تند همراه است. نحوه استقبال از میهمانان در خانه و بسته شدن معاملات تجاری است. کنار خیابان و ایستگاه قطار چای والها گلدانهایی دائماً حباب دارند و در طول روز عکسهای انتخابی به سبک اسپرسو را در لیوانهای شیشه ای یا گلگهای گل رس ارائه می دهند.

با این وجود تاریخ مدرن نوشیدنی مورد علاقه هند یک داستان تاریک است. انگلیسی ها از دهه 1650 میلادی به بعد طعم چای چینی را پیدا کردند اما تمایل بیشتری به پرداخت هزینه آن نداشتند. سپس ، در اوایل دهه 1800 ، یک بریتانیایی سرگردان کشف کرد که چای در حال رشد وحشی در شمال شرقی ایالت آسام است. صنعت چای هند متولد شد.

شاشی ثارور ، نویسنده کتاب Inglorious Empire ، کتابی درباره انگلیس ها در هند ، می گوید: مردم محلی در شرایط ناگوار برای تولید چای تلاش می کردند اما هرگز آن را نمی نوشیدند و ثواب مالی نمی بردند. تنها زمانی بود که انگلیس در دوران رکود بزرگ دهه 1930 تقاضا کاهش یافت ، انگلیسی ها هندی ها را به نوشیدن چای ترغیب کردند. او می گوید: "آنها که به مقادیر زیادی چای فروخته نشده گیر کرده بودند ، پس از یک قرن چشم پوشی از بومیان ، چاره ای نداشتند که بازار هند را هدف قرار دهند." "اقتصاد باعث مصرف چای شد."

ماسالا چای: چای ادویه دار جهانی شد - و چگونه می توان آن را درست کرد

در بیشتر خانوارهای هند ، روز پس از استحمام ، نماز و صبحانه آغاز می شود. اما برای من ، حتی در سن جوانی و مذهبی بودنم ، همیشه چای پیش خدا قرار گرفته است. این فقط یک فنجان چای یا یک کافئین نیست. هر روز صبح ، نوشیدنی گل مایل به قرمز من را از روز قبل درمان کرده و برای روز بعد آماده می کند. مقوی درمانی است که باعث تسکین و جوان سازی می شود.

خواندن این مطالب را نیز به شما توصیه می کنیم:

تاریخچه چای ماسالا

بهترین مارک چای ماسالا

ماسالا چای در ساده ترین شکل با برگ های چای سیاه ، شیر و غالباً آب تهیه می شود و با شکر و ادویه جات مانند زنجبیل ، دارچین ، میخک ، جوز هندی و فلفل سیاه مخلوط می شود. رایحه هایی که در عرض چند دقیقه از گرم شدن قابلمه هوا را پر می کنند ، مدت ها قبل از تماس اکسیر شیرین و تند با لب ، اثر نشاط آور دارند.

این احساسات شادی آور فقط وقتی تشدید می شوند که بعد از یک یا دو جرعه ، یک لقمه چیز خوش طعم - نان تست کره داغ ، یک سمبوسه یا گاستیای فافدا ، یک میان وعده آرد نخودچی ترد از گجرات اضافه می کنم.

همانند سایر محصولات اصلی شبه قاره هند ، ترکیب ادویه (chai masala) و روش تهیه آن با توجه به منطقه ، خانواده و فردی که دم می کند متفاوت است. برخی از آنها آب را جوشانده و سپس برگ چای و ادویه ها را قبل از افزودن شیر و شکر به آن اضافه می کنند (همانطور که رستوران دیشوم توصیه می کند) ، در حالی که دیگران آن را یکدفعه حباب می کنند. بعضی ها استفاده از ادویه کامل را ترجیح می دهند ، در حالی که دیگران - خانواده من نیز ترکیبی از ادویه های تست شده و سپس آسیاب شده را ترجیح می دهند.

جین پتی گرو ، مورخ چای می گوید: "اصلی این است که تعادل طعم ها درست درست شود ، به طوری که یک ادویه بر دیگری غلبه نکند." "همه باید هماهنگ باشد."

دستورالعمل های تهیه این مخلوط باعث افتخار و غالباً رازهایی است که از نزدیک محافظت می شوند. مادربزرگ 93 ساله دوست من کریش ، که مخلوط ادویه معروف خود را به دوستان و اقوام در سراسر قاره ها ارسال می کند ، این فرمول را حتی برای فرزندان خود فاش نمی کند

افسانه ها می گویند که ریشه های ماسالا چای به هزاران سال قبل برمی گردد که پادشاهی باستان در هندوستان کنونی به دنبال یک نوشیدنی دارویی بود. نوشیدنی که وی ایجاد کرد شامل چای نبود ، اما سرشار از ادویه جات بود ، سرشار از آنتی اکسیدان برای کمک به هضم غذا ، آرامش اعصاب و تقویت گردش خون.

امروزه ، نوشیدنی - مملو از چای ، شیر و شکر - در هند همه جا وجود دارد. چای با یک شایعه همسایگی یا یک بحث سیاسی تند همراه است. نحوه استقبال از میهمانان در خانه و بسته شدن معاملات تجاری است. کنار خیابان و ایستگاه قطار چای والها گلدانهایی دائماً حباب دارند و در طول روز عکسهای انتخابی به سبک اسپرسو را در لیوانهای شیشه ای یا گلگهای گل رس ارائه می دهند.

با این وجود تاریخ مدرن نوشیدنی مورد علاقه هند یک داستان تاریک است. انگلیسی ها از دهه 1650 میلادی به بعد طعم چای چینی را پیدا کردند اما تمایل بیشتری به پرداخت هزینه آن نداشتند. سپس ، در اوایل دهه 1800 ، یک بریتانیایی سرگردان کشف کرد که چای در حال رشد وحشی در شمال شرقی ایالت آسام است. صنعت چای هند متولد شد.

شاشی ثارور ، نویسنده کتاب Inglorious Empire ، کتابی درباره انگلیس ها در هند ، می گوید: مردم محلی در شرایط ناگوار برای تولید چای تلاش می کردند اما هرگز آن را نمی نوشیدند و ثواب مالی نمی بردند. تنها زمانی بود که انگلیس در دوران رکود بزرگ دهه 1930 تقاضا کاهش یافت ، انگلیسی ها هندی ها را به نوشیدن چای ترغیب کردند. او می گوید: "آنها که به مقادیر زیادی چای فروخته نشده گیر کرده بودند ، پس از یک قرن چشم پوشی از بومیان ، چاره ای نداشتند که بازار هند را هدف قرار دهند." "اقتصاد باعث مصرف چای شد."